جهنمی که جهنم نبود | نقد و برّرسی Lost Planet 3

تا چند سال پیش هر وقت می خواستیم ،درمورد یک ناشر خوب یا یک شرکت بازی سازی با خلاقیت که دارای افراد با خلاقیت و استدیو های بازی سازی خوب حرف بزنیم ؛اولین نامی که به ذهنمان می رسید ، فقط Capcpm بود.اما آدم های با خلاقیت مانند ،میکامی از این جا نقل مکان کرده اند و یا در حال رفتن هستند یا با قدرت می توان گفت که نه خبری از ریسک است که به دنبال آن خلاقیت است.عناوینی مانند رزیدنت اویا در حال دست و پا زدن برای بقا هستند و عناوین دیگر مانند شیطان هم می گرید ، در حال جدا شدن از ریشه های خود هستند که نمونه آن موی مشکی دانته است.

نسل هشتم می تواند تولدی دیگر برای کپکام باشد و یا نابودی کامل،نشانه اش هم همین بازی که نقد و بررسی آن را خواهید خواند . نه می تواند از موتور گرافیکی ،یک گرافیک خوب را بیرون بکشد و نه حتی در گیم پلی هم دچار ضعف های اساسی است ،اما اکنون با ما همراه باشید تا با دقت بیش تر این بازی را نقد کنیم.

نام : Lost Planet 3

سازنده : Spark Unlimited

ناشر : Capcom

سبک : شوتر سوم شخص

پلتفرم : PC/Xbox360/PS3

 

داستان

داستان ، روایتگر  اتفاقات دو نسخه پیشین است که می توان ان را یک فلش بک به عقب دانست تا اتفاقات دو نسخه قبل را بهتر درک کرد. شخصیت اصلی داستان یعنی Jim Peyton برای کسب در آمد به سیاره‌ی E.D.N III سفر می‌کند تا با همراهی گروه اکتشافی و علمی NEVEC برای دستیابی به شرایط مساعد زندگی کردن در این سیاره جستجو کند. که البته جیم در طول داستان متوجه مقاصد شوم و تاریک گروه NEVEC می‌شود و  این مقدمه ای برای شروع داستان و اتفاقات که در سیاره می افتد می باشد.

داستان بازی نه خوب است و نه بد اما شاید در این زمان که هر سه یا چهار روز یک بازی جدید می آید کمی کلیشه ای می باشد،مردی که می خواهد با آدم بد ها بجنگد!یک داستان خشک و بدون پیچش های خشک اما دارای روایت قابل قبول می باشد هر چند گه دیگر عوامل بازی با عث خستگی و دلزدیگی شما از بازی می شوند .

شخصیت پردازی ، به خصوص شخصیت های فرعی اصلا خوب از آب در نیامده هرچند شخصیت پردازی شخصیت اصلی هم خوب نیست که یکی از مهم ترین دلایل آن را صدا ی بد شخصیت و نتوانستن در انتقال بار احساسی بازی دانست.برای مثال صحنه ارتباط شخصیت اصلی با همسرش و … نمونه ای از بخش های با پتانسیل است

گیم پلی

گیم پلی در یک کلام خسته کننده و نداشتن چیز جدیدی برای رو کردن ندارد؛ماموریت های فرعی از مشکل طراحی رنج می برند که برای مثال پس از چند ماموریت ،با ماموریت های تقریبا یکسانی روبرو می شوید برای مثال باید برید فلان چیز را بیاورید و یا فلان چیز را بکشید.

دشمنان به شدت تکراری اند و گیم پلی دست شما را برای انجام ماموریت به صورت دلخواه می بندد و همین طور می توان به کمبود سلاح های گوناگون و باس فایت های بدون چالش یاد کرد که فقط جثه را بزرگ کرده اند نه عقلشان را!،همچنین هنگامی که یک موجود روی سر شما می پرد و شما مجبور هستید پشت سرهم ،دکمه هارا فشار دهید،بعد از مدتی به یک چیز خسته کننده و عصاب خرد کن تبدیل می شود.

از بخش روبات ها که دارای پتانسیل خوب بود اما ک کاری سازندگان در آن بسیار معلوم است به طوری که باید سوار یک روبات شده و یا یک چیز را بکشید یا یک چیز را بردارید به همین سادگی.

بخش شوتر و تیراندازی را هم که بخواهیم زیر ذره بین ببریم، به نکته خاصی نخواهیم رسید؛ چون که همانند بسیاری از بخش‌های موجود در Lost Planet 3، این بخش نیز معمولی است، نکته قابل توجهی را شامل نمی‌شود اما خوشبختانه دارای مشکلات زیاد نیست و تقریبا استاندارد می باشد!

دیگر بخش بازی ، بخش آپگرید ها می باشد که در این بازی شما با جمع آوری T-Energy می‌توانید برای به روز رسانی اسلحه‌هایتان اقدام کنید. این به روز رسانی‌ها می‌توانستند گسترده تر باشند اما کمکاری شده بود. مثلا هر اسلحه فقط یک بار به روز رسانی می‌شد.یک Rifle‌ فقط یک دوربین می‌گرفت و یک کلت با یک آپگرید ساده فقط قدرتش بیشتر می‌شد و دیگر نمی‌شد بیشتر از آن ارتقا‌ئش داد که واقعا برای یک بازی نسل هفتمی یک ضعف بزرک دانسته می شود. من فقط یک سوال از سازندگان دارم و آن این است که در آینده دور چگونه دستگاهی به آن غول پیکری، توان مجهز شدن به سلاح ها و شلیک ندارد؟

گرافیک

در یک کلام اگر این بازی برای ابتدا نسل هفتم بود ،یک گرافیک عالی را شاهد بودیم اما گرافیک سیاره گمشده ، یک گرافیک تاریخ گذشته است از همان موتور آنریل انجین که بازی های بزرگی هم چون بتمن شهر آرخام و بایوشاک بیکران با استفاده از آن ساخته شده است و ایرادات را به سمت سازنده بازی راهی می کند چون این کم کاری استدیو سازنده بوده است نه موتور گرافیکی. چهره پردازی ،نشان از کم کاری سازندگان است حتی بر روی چهره شخصیت اصلی هم خوب کار نشده است و حتی حشرات بازی هم جای کار داشت.از نظر فنی هم گرافیک قابل قبول نیست برای مثال رد شدن شخصیت اصلی از توی همه چی ! یا فرورفتن اشیا در هم اما در این جهنم گرافیکی ،فقط نور پردازی است که قابل قبول است و نه بیش تر

از بافت های بازی سخن نگویید که آدم را یاد بازی های نسل ششم می اندازد و از یک بازی نسل هفتمی بعید است.سازندگان سعی کردند که محیطی با جو سنگین خم چون مترو را بسازند امادر این بخش هم موفق نشدند برای مثال شما جزیات یک اتاق در مترو آخرین نور یا حتی مترو ۲۰۳۳ را با یک اتاق یا معادن مقایسه کنید تا سعی نا فرجام سازنده را مطلع شوید اما در بخش برف و طراحی سیاره ،اگر زیاد از بازی انتظار نداشته باشید ، راضی کننده است و طراحی به خوبی انجام شده است.اما ،بافت های بی کیفیت

صداگذاری و موسیقی

بخش صدا گذاری یکی از بزرگ ترین نقاط ضعف بازی است به صورتی که انگار یک آدم معمولی راآورده باشید و دستور داده باشید از رو بخواند،سرمای دیالوگ ها به اندازه سرمای سیاره سرد می باشد و شاید فراتر هم رود! به خصوص که روان نبودن و اشکال در انیمیشن لب ها به این موضوع کمک می کند.

در یک کلام موسیقی های تکراری را بارها در محیط های تکراری خواهید شنید و صداگذاری کمی در روی محیط گذاشته شده است که به خسته کننده تر شدن بازی کمک می کند.

کلام آخر

سیاره گم شده ،واقعا در بخش های بد بازی گم شده و یکی از  عنوان معمولی و خسته کننده این روز هاست ،پس بهتر است دست از بازی کردن این عنوان بردارید و بروید سراغ GTA یا FIFA یا یک بازی تیر اندازی خوب مثل مترو را دوباره بازی کنید یا  یک بازی دیگر و وقت خود را هدر ندهید زیرا از این عناوین زیاد است.

 

نمرات:

داستان: ۱۹/۲۵

گیم پلی: ۱۷/۲۵

گرافیک: ۱۵/۲۵

موسیقی و صدا گذاری: ۱۷/۲۵

نمره کل: ۶۸/۱۰۰

 

 

علیرضا چقامیرزایی

یک آدم معمولی با آرزو های بزرگ

شما ممکن است این را هم بپسندید

یک پاسخ

  1. milad گفت:

    کاپکوم دیگه مثل سابق نمیشه نمی دونم بالاخره چی به سر بازی رزیدنت اویل میاد اگه
    بخواد مثل لاست پلنت بشه نیاد بهتره چون بیشتر ارزش خودشونو
    و بازی خوب به یاد ماندنی رزدینت اویل رو پایین میارن :-? :-? :reallyangry:

    نقدت عالی بود مرسی و خسته نباشی :yes: :heh:

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *