لذت خوش ترسیدن|نقد و بررسی نسخه ی Ps4 بازی Outlast

اگر بخواهیم از یکی از بزرگترین و عمیق ترین حس های انسان نام ببریم، قعطا "ترس و وحشت " در میان آنها جای دارد. بدون شک هر شخصی از یک چیز خاصی رعب و وحشت دارد.کودکان در مقطع سنی خود از یک چیز و انسان های بزرگ نیز از چیزهای متفاوت دیگر می ترسند. زمانی که اسم "ترس و وحشت " به پیش می آید، اولین چیزی که به ذهن ما می رسد فرار کردن و جیغ زدن و اینگونه کارها می باشد. انسان ها همیشه از چیزهایی که آنها را می ترساند فراری هستند. اما تا به حال شنیده اید که کسی در خواست ترس کند و دوست داشته باشد که بترسد؟ یکی از ژانرهای پرطرفدار صنعت گیم سبک Horror می باشد که مدت هاست از نبودن یک بازی ترسناک بر روی کنسول ها رنج می برد. اما با آمدن Outlast برای کنسول Ps4 ، تمام این مسائل و انتظارات تغییر پیدا کرد.

مدت زمان بسیاری می گذرد که یک بازی ترسناک بر روی کنسول ها منتشر نشده است. اما Outlast یک هدیه ی بسیار بسیار ترسناک برای طرفداران این سبک می باشد. در طول داستان بازی که حدود ۶ الی ۷ ساعت به طول می انجامد، تقریبا تمام این مدت را در بازی مشول فرار کردن و مخفی شدن می باشید. اما این فرار و مخفی شدن انتهای کار شما نیست، چرا که در اکثر اوقات بازی یک سورپرایز ترسناک برای شما در نظر گرفته است که در گوشه و کنار بازی و بیشتر پشت سر شما مخفی شده است! سازندگان این بازی به جای ساختن هیولای بزرگ و قوی هیکل در بازی و قرار دادن آنها در برابر شما، بر روی ترس های آنی و لحظه ای بازیباز تمرکز کرده اند. اتفاقات ناخوشایند زیادی در بازی رخ می دهد. در واقع تمامی اتفاقات و صحنه های بازی ناخوشایند هستند. از این اتفاقات ناخوشایند می توان به موجودات روانی ای که به یک باره جلوی شما ظاهر می شوند ، به موجوداتی که سعی دارند پوست صورت شما را از جا بکنند، به زمانی که دو انگشت دست شما قطع می شود اشاره کرد !

نام = Outlast

سبک =Survival Horror

موتور بازیسازی = Unreal Engine 3

سازنده و ناشر = Red Barrels

مدها = تک نفره

پلتفرم = Pc , Ps4

پلتفرم نقد و بررسی = Ps4

Outlast  یک بازی اول شخص می باشد که داستان یک خبرنگار با نام Miles Upshur را بیان می کند. یک روز شخصیت اصلی بازی نامه ای را از شخص ناشناسی دریافت می کند که به کوهستانی در Mount Massive و تیمارستانی که در آن واقع شده برود. پس از رفتن به این تیمارستان و اتفاقاتی که در اوایل بازی رخ می دهد ( برای پرهیز از اسپویل کردن بازی این اتفاقات را شرح نمی دهیم) کشیش اعظمی که در این تیمارستان قرار دارد فکر می کند که Miles از سوی خداوند فرستاده شده و برای ادامه ی عمر خود نیز مجبور است در تیمارستان بماند.

او هیچ وقت در بازی صحبت نمی کند و شما نیز نمی توانید چیزهایی که در ذهن او می گذرد را متوجه بشوید. بنابراین نباید در این بازی توقع ارتباط برقرار کردن با شخصیت اصلی بازی را داشته باشید. تنها اتفاقاتی که میان شما بازیباز و او می گذرد صدای نفس نفس زدن او و باز و بسته کردن در ها می باشد ! همراه و وسیله ی اصلی شما در بازی یک دوربین فیلمبرداری که دارای قابلیت دید در شب می باشد است. اکثر مکان ها و لوکیشن های بازی تاریک تاریک می باشند و شما در طول بازی مجبور هستید که از این دوربین و قابلیت دید در شب آن استفاده کنید و اتفاقاتی که در اطراف شما رخ می دهد را با این دوربین ضبط کنید.  اکثر اوقات بازی شما را مجبور به استفاده از این دوربین می کند و در حین استفاده از این دوربین است که اتفاقات بسیار وحشتناک رخ می دهد و شما را تا سر حد مرگ می ترساند. مشخصا هیچ کس توانایی گول زدن مرگ را ندارد، مگر اینکه بداند که مرگ در کدام نقطه مخفی شده است. شما با استفاده از این دوربین و قابلیت دید در شب آن باید به گوشه و کنار خود را به دقت نگاه کنید و با چیدن یک استراتژی مناسب برای فرار و نجات دادن جان خود برنامه ریزی کنید. در طول بازی شما هیچ مبارزه ای را نمی توانید انجام بدهید چرا که شخصیت اصلی بازی یک انسان ضعیف است. تنها کاری که از دست شما بر می آید فرار کردن و مخفی شدن می باشد. برای استفاده از قابلیت دید در شب در بازی، باید همیشه با خود باتری به همراه داشته باشید چرا که در زمان استفاده از این قابلیت شارژ دوربین شما کم می شود و پس از اتمام یافتن کامل شارژ مجبور هستید که باتری دوربین را تعویض کنید.

اما همانگونه که اینگونه چیزها شما را مورد آزار و اذیت قرار می دهد، صداهای موجود در محیط نیز با ذهن شما بازی می کند. در تیمارستانی که داستان بازی در آن رخ می دهد، هرگونه صدایی که فکرش را بکنید وجود دارد. از صدای ناله ی افرادی که بدنشان تکه تکه شده تا صدای ناهنجار و ترسناک دشمنان و روانی های موجود در تیمارستان شما را آزار می دهد. زمانی که شخصیت اصلی بازی می ترسد، شما به راحتی می توانید صدای نفس نفس زدن و قلب او را گوش کنید و ترس وحشت را به صورت عمیق در وجود خود حس کنید.

اکثر ماموریت های شما در بازی، باز کردن درها و پیدا کردن کلیدهای مختلف در حالی که دشمنان ترسناک نیز به دنبال شکار شما هستند می باشد. در طول ساعات ابتدایی بازی، وحشت را به معنای واقعی در بازی حس خواهید کرد چرا که در این حین باید اتاق های تاریک و خاموش را برای پیدا کردن راه های مختلف فرار جستجو کنید و در این حین اگر به تور یکی از موجودات وحشتناک بازی بربخورید، یا کله ی شما از جا کنده خواهد شد یا اگر خیلی خوش شانس باشید، یک چاقوی دو متری از آن طرف شکم شما در می آید !  اما چند ساعت پس از اینکه در بازی پیش روی کردید، اوضاع برای شما کمی آرام تر خواهد شد و اکثر کارهای شما در بازی به پیدا کردن یک چیز خاص، دوری کردن از یک موجود خاص و انجام دادن اینگونه کارها خلاصه می شود.

متاسفانه، به دلیل مکانیک های کمی که در بازی قرار داده شده است، چند ساعت آخر بازی برای شما کمی خسته کننده و تکراری می شود. اما این مسئله را می توان با ترس بسیار عمیقی که در ساعات پایان آخر بازی وجود دارد عوض کرد. اگر بخواهیم بازی را به دو کفه ی ترازو از حیث ترس و وحشت تقسیم کنیم، می توان کل بازی را روی یک کفه و ساعات آخر آن را روی یک کفه ی دیگر قرار داد. بعید به نظر می رسد که با ترس حاکم در مراحل پایانی بازی، تمامی افرادی که این بازی را آغاز کرده اند بتوانند آن را به پایان برسانند.

اگرچه Outlast دارای مکانیک های کمی در بازی می باشد، اما به دلیل حس القای ترس بی نظیر آن می توان از این معیاب چشم پوشی کرد. تجربه ی فرار و مخفی شدن و صدای شنیدن نفس خود در بازی قطعا بر روی شما تاثیر خواهد گذاشت و پس از مدت های طولانی می توانید یک بازی وحشتناک واقعی و در سبک Horror را بر روی کنسول ها تجربه کنید.

نکات مثبت = القای حس ترس به بهترین شکل ممکن – اتمسفر ترسناک و رعب آور بازی- قابلیت دید در شب

نکات منفی= هوش مصنوعی ساده و خطی – نبود قابلیت دفاع از خود – کوتاه بودن بازی

نمره نهایی = ۸ از ۱۰