فلش بک: طلوع تاریکی | نقد و بررسی بازی Dying Light

درچند سال اخیر بازی های زیادی درباره زامبی ها و زامبی کشی ساخته شده است که اکثر آن ها تلاشی ناموفق از سوی سازندگان بودند. بعضی از آن ها هم تبدیل به یک عنوان متوسط شدند؛ مانند نسخه جدید بازی Dead Rising که برخلاف نسخه های قبلی چندان جالب به نظر نمی رسید. ولی در این میان هنوز هم عناوینی هستند که باعث جلب رضایت طرفداران خود می شوند. عنوان Resident Evil 1 HD Remaster با اینکه عنوانی ریمستر بود، توانست خاطرات طرفداران این فرانچایز را دوباره زنده کند و به پرفروش ترین بازی ماه خود تبدیل شود. استودیوی Techland هم که سابقه ساخت سری Call of Juarez و Dead Island را دارد، به همراه برادران وارنر بازی جدید خود را منتشر کرد. یک آی پی جدید به نام Dying Light که توانست دوباره قدرت این استودیو را به رخ حریفان بکشاند.

عنوان: Dying Light
توسعه دهنده بازی: Techland
ناشر بازی: Warner Bros
سبک بازی: Survival Horror
انجین بازی: Chrome Engine 6
پلتفرم ها: PS4، Xbox1 و PC

داستان بازی در شهری به نام Harran رخ می دهد که ویروسی در شهر پخش شده و عده زیادی تبدیل به زامبی شده اند. Crane شخصیت اصلی بازی توسط گروهی به نام GRE مامور شده است تا از دست Rais فایل محرمانه ای را بگیرد. این فایل اطلاعاتی را در خود جای داده است که می تواند شهر را از دست زامبی ها نجات دهد.ماموریت اصلی شما هم همین است ولی می توانید به بازماندگان هم کمک کنید.

داستان بازی همانطور هم که انتظار می رفت، خیلی جذاب نیست و نمی تواند فرد را به ادامه دادن آن وادار کند. ماموریت های بعضی در ابتدا جالب به نظر می رسند ولی بعد از مدتی خسته کننده می شوند. البته با این وجود، تنوع شخصیت ها و شخصیت پردازی خوب یکی از ویژگی های مثبت داستانی است. بد نیست که نگاهی به شخصیت های اصلی بازی داشته باشیم:

Kyle Crane: شخصیت اصلی بازی که همانطور که در بالا اشاره شد، مامور حفاظت از فایلی می باشذ که در اختیار غدیر سلیمان است.

Rais: غدیر سلیمان رئیس، شخصیت منفی بازی است که قدرت زیادی دارد. ارتش Rais تعداد زیادی آنتیزین دارند که Crane برای رسیدن به آن ها تلاش زیادی می کند.

Jade: یکی دیگر از همراهان کایل کرین که به “Scorpion” معروف است. کار وی حفاظت از بسته های غذایی-دارویی است که برای بازماندگان توسط بالگرد ها و هواپیما ها فرستاده می شود.

Brecken: رهبر و لیدر برج بازماندگان که مهارت های زیادی در هنر پارکور دارد.

Brecken و Jade، رهبران برج بازماندگان

یکی از نقاط قوت این بازی سیستم پارکور است. شما می توانید تمامی مسیر را بدون راه رفتن روی سطح زمین و با پریدن بر روی ساختمان ها ادامه دهید. پارکور در مبارزات هم تاثیر دارد و می توانید ضربات آکروباتیکی به زامبی ها بزنید. بوسیله این سیستم می توانید خیلی راحت از دست زامبی ها فرار کنید یا به ارتفاعات بروید. مسلما پریدن از روی سر صدها زامبی و فرار کردن از دست آن ها حسی کانلا متفاوت در این بازی می باشد. در برخی ماموریت ها این سیستم به کارتان می آید و یا بوسیله پارکور می توانید سریعتر آن را به پایان برسانید. البته حواس تان باشد که شب هنگام خیلی در خیابان ها پرسه نزنید، زیرا ممکن است پارکور کارهای دیگری را که دشمن شما هستند، از همین روش که شما از دست شان فرار می کنید، اسیرتان کنند و توسط آن ها خورده شوید!

کیسه های زباله، بهترین مکان برای داشتن سقوطی بی دردسر

بازی از دو شهر Harran و Slums تشکیل شده است . شهر Slums طراحی بسیار زیبایی دارد. اگر به پارکور علاقه زیادی دارید، این شهر مناسب شماست که فقط از ساختمانی به ساختمان دیگری بپرید. جهان باز بودن بازی یکی دیگر از حسن های بازی است. شما می توانید در بازی به ارتفاعات رفته و از آنجا شروع به چرخیدن در بازی کنید. جزئیات محیط ها به خوبی کار شده اند و می توانند شما را راضی نگه دارند. خانه ها و ساختمان ها طوری طراحی شده اند که استفاده از پارکور را راحت تر می کنند. در پایین برخی از ساختمان های بلند کیسه هایی یافت می شوند که اگر بر روی آن ها بپرید، زنده خواهید ماند و نوار سلامت شما تغییری نمی کند؛ البته کنترل پرش ها خیلی هم آسان نیست. اگر شما بر روی یک ساختمان خیلی بلند باشید، تنها با زدن کلید Space انتظار نداشته باشید که بر روی آن ها بیافتید. پس از مدتی دویدن، شما خسته می شوید و سرعت تان کاهش پیدا می کند؛ البته می توانید سطح خستگی خود را کاهش دهید. این کار تا جایی ادامه پیدا می کند که شما هیچوقت از دویدن خسته نمی شوید و یک نفس می توانید کل شهر را زیر و رو کنید.

Harran، شهری در مرکز ترکیه

تنوع زامبی ها در بازی یکی دیگر از نکات مثبتی است که می توان آن را نام برد. برخی از آن ها دارای جثه ای بزرگ اند ولی هیچ هوشی ندارند. عده ای دیگر قدرت زیادی ندارند ولی سرعت زیادی دارند که می توانند تا کیلومتر ها به دنبال تان بدوند. اکثریت آن ها زامبی هایی معمولی با قدرت نه چندان زیاد و سرعت کم هستند. عده ای بسیار اندک هم در شب به ملاقات تان می آیند. آن ها تمامی نقاط قوت زامبی های دیگر را در خود دارند و رویارویی با آن ها دیوانگی محض است. بهتر است آن ها را اختصاصی تر بررسی کنیم:

Gas Tanks: این زامبی ها در ابتدا نیروهای ویژه ای برای پاکسازی شهر بوده اند ولی تبدیل به زامبی شده اند. این نوع زامبی ها سرعت زیادی ندارند ولی خیلی دیر می میرند. با این حال، یک کپسول اکسیژن در پست خود دارند که اگر بتوانید به آن ضربه بزنید، منفجر می شوند.

Biters: زامبی های عادی شهر که در همه جا پیدا می شوند و قدرت و سرعت زیادی ندارند. البته این زامبی ها با هم زندگی می کنند و تعداد زیاد آن ها ممکن است خطرآفرین باشد.

Virals: این نوع زامبی ها دقیقا مانند Biter ها رفتار می کنند با این تفاوت که سرعت زیادی دارند و می توانند همه جا به دنبال شما می آیند. اگر در منطقه ای خیلی سر و صدا کنید، مطمئنا می توانید آن ها را در اطراف خود ببینید.

کند اما قدرتمند

Demolishers: این نوع زامبی ها بزرگترین زامبی هایی هستند که می توانید آن ها را ببینید. آن ها قدرت خیلی زیادی دارند و اگر به آن ها نزدیک شوید، احتمالا توسط آن ها خورده می شوید. آن ها می توانند هر چیزی به سمت شما پرتاب کنند؛ از ماشین تا بتون های سنگی بزرگ. تنها نقطه ضعف آن ها سرعت بسیار کم آنهاست. توجه داشته باشید که وقتی نصف نوار سلامت آن ها را نابود کنید، چندین Viral به شما حمله می کنند.

Bombers: این نوع زامبی ها نه سرعت زیادی دارند و نه هوش بالایی ولی قدرت انفجاری بسیار بالایی دارند. اگر در طول بازی یکی از این زامبی ها را دیدید، بلافاصله از آن ها دور شوید. به احتمال زیاد وقتی از آن ها دور شدید، منفجر می شوند ولی اگر این اتفاق نیافتاد، با شلیک کردن یک گلوله یا پرتاب کردن یک شیء به سمت آن می توانید شاهد نابودی آن باشید.

Toads: این نوع زامبی ها همیشه در یک جا ثابت هستند و به شما خلط های سبز رنگ اسیدی پرتاب می کنند. این خلط ها هم شما را برای مدتی کور می کند و هم به شما آسیب می رساند. همچنین خلط های این جانور می تواند به زامبی های دیگر هم آسیب برساند. با این حال، اگر کمی دقت کنید، می توانید خیلی راحت کارشان را بسازید.

Goons: این نوع زامبی های غول آسا همانند Demolisher ها قدرت زیادی دارند و سرعت کم. این نوع زامبی ها همیشه یک پتک خیلی بزرگ با خود حمل می کنند. کشتن این زامبی ها کار خیلی سختی نیست ولی زمان بر است.

Screamers: این نوع زامبی ها بچه هایی هستند که به ویروس آلوده شده اند. آن ها به شما حمله نمی کنند ولی به محض اینکه به آن ها نزدیک شوید، جیغ های بلندی می زنند که شما را برای مبارزه با دیگر زامبی ها ناتوان می کند. اگر در محدوده جیغ این زامبی ها قرار گرفتید، خیلی سریع به سمت آن ها بدوید و آن ها را بکشید.

زامبی های شب: در شب علاوه بر زامبی هایی که بالا گفته شد، چهار نوع زامبی اختصاصی هم هستند که بسیار خطرناک تر از بقیه هستند. یکی از زامبی هایی که در شب می بینید، Bolter نام دارد که ماده ای که در بدن خود دارند بسیار با ارزش است. این زامبی ها همیشه از دست شما فرار می کنند. اگر می خواهید آن ها را بکشید، باید خیلی آرام به آن ها نزدیک شوید و در یک حمله ناگهانی کارشان را یکسره کنید. Night Hunter ها و Night Walker ها زامبی هایی هستند که قدرت بسیار زیادی دارند و اگر گیر آن ها بیافتید، معمولا نمی توانید جان سالم به در ببرید. اما هنوز یک زامبی دیگر مانده که معرفی نشده است. این زامبی ها که فقط در شب ظاهر می شوند، Volatile نام دارند. شاید گفت که این زامبی ها خطرناک ترین زامبی هایی هستند که می توانید با آن ها در بیافتید. قدرت فوق العاده زیاد، سرعت باورنکردنی، پرش های بلند و حواس بسیار قوی از ویژگی هایی است که این زامبی را بسیار خطرناک می کند. اگر یکی از آن ها به دنبال تان افتاد، اول نقشه را باز کنید و نزدیک ترین Safe Zone به خود را پیدا کنید. (Safe Zone ها مناطق امنی هستند که زامبی ها نمی توانند به آنجا وارد شوند.). سپس به سرعت خود را به آنجا برسانید. اگر در مسیر گیر افتادید، هنوز هم یک شانس برای فرار دارید، UV Light. این نور را اگر در صورت این زامبی ها بیندازید، حدود ۳-۴ ثانیه حرکتی نمی کنند و سپس به دنبال تان می آیند. شاید به نظر برسد که این ۳-۴ ثانیه خیلی کم باشد ولی اگر بازی را تجربه کنید، به حرف من پی خواهید برد.

بخش آنلاین Dying Light از دو قسمت تشکیل شده است. بخش Co-op بازی همانطور که انتظار هم داشتید، بسیار فوق العاده و سرگرم کننده می باشد. تنوع مراحل این بخش هم به جذابیت آن بسیار اضافه می کند. بخش دیگر آنلاین این بازی، PVP نام دارد. در این بخش، شما در نقش زامبی ها قرار می گیرید و به شکار بازماندگان شهر می روید. در مجموع می توان گفت که TechLand ، بخش آنلاین بازی خود را به خوبی ساخته و طرفداران را راضی نگه داشته است.

بخش آپگرید بازی از سه قسمت Powers، Agility و Survivor تشکیل شده است. XP هایی که از کشتن زامبی ها و مبارزات بدست می آورید، در بخش Power، آن دسته XP هایی که در هنگام دویدن و پریدن و پارکور بدست می آورید، در بخش Agility مصرف می شوند. بخش Survivor هم مربوط به چیز خاصی نمی باشد و XP های آن، با انجام ماموریت های اصلی و فرعی به دست می آید. سلاح هایی که شما در اختیار دارید، معمولا سلاح های سرد هستند. اگر به فکر خرید از Shop های بازی نباشید، نمی توانید در اوایل بازی از تفنگ هایی مثل M4 استفاده کنید. البته در بازی تفنگ های خیلی کمی وجود دارد؛ در عوض، تا دلتان بخواهد چاقو و لوله آب و شمشیر و آچار فرانسه در خیابان ها موجود است.

سیستم بروزرسانی و آپگرید بازی

گرافیک بازی کاملا مناسب یک عنوان نسل هشتمی است. انجین بازی که Chrome Engine 6 نام دارد، خیلی خوب از پس چنین بازی برآمده است. نورپردازی های عالی در هنگام طلوع و غروب خورشید، لحظه جداشدن سر زامبی ها از تن و خون ریختن از آن ها همگی صحنه های زیبای گرافیکی بازی هستند. کافی است هنگام غروب خورشید به یک ارتفاع بروید و از آن جا نگاهی به Harran داشته باشید تا مجذوب گرافیک بازی شوید. موسیقی بازی کاملا مناسب با محیط است. اگر شما در حال جنگ با یک ارتش زامبی باشید، مطمئنا ریتم موسیقی سریعتر خواهد شد. صداگذاری زامبی ها عالی زامبی ها کاملا ترس را به شما منتقل می کند. همچنین دیالوگ های بازی هم بسیار جالب است. در کل می توان گفت که Dying Light در این بخش همان چیزی است که قرار بود باشد.

Techland هم به نسل هشتم پیوست

Dying Light عنوانی موفق دیگر از TechLand است. استودیویی که قبلا سابقه ساخت Dead Island را که در همین سبک است، داشته است. شاید تنها عیب آن، داستان بازی است. البته یکی دیگر از مشکلاتی هم که بازی دارد، مدل ها و شخصیت های کم بازی است؛ برای مثال، شما در بازی ممکن است شخصیت Gazi را در مرحله Mother’s Day  ببینید. این شخصیت با همان چهره در مکان های مختلفی با نام های مختلف وجود دارد.

Dying Light با این که بسیار شبیه به Dead Island می باشد، تجربه اش به شدت پیشنهاد می شود. آن دسته افرادی هم که فقط آنلاین و چندنفره بازی می کنند، نیم نگاهی به این بازی هم داشته باشند.