نگاهی به مشکلات گیمران ایرانی برای خرید نسل هشتم

چند ماهی‌ست که نسل جدید بازی‌های کامپیوتری آغاز شده است و باعث شور و شوق فراوانی در گیمرهای سرتاسر جهان شده، اما این قضیه در ایران کمی فرق می‌کند. در این مقاله می‌خواهیم نگاهی بیاندازم به گوشه‌ای از مشکلاتی که گیمرهای ایرانی در شروع نسل تازه با آن‌ها مواجه می‌شوند و ببینیم چگونه می‌توان با آن‌ها کنار آمد.

شاید اولین و مهم‌ترین دل‌زدگی گیمرها برای خرید نسل جدید کنسول‌ها،‌ قیمت‌های سرسام آور آنان باشد. در اوایل عرضه‌ی PS4 و Xbox One، این کنسول‌های ۴۰۰ و ۵۰۰ دلاری، با قیمتی حدود ۳ میلیون تومان به فروش می‌رفتند. این درحالی‌ست که اگر قیمت مالیات، گمرگ و حمل و نقل آن‌ها را هم در نظر بگیریم باز به آن عدد نمی‌رسد. قبل از عرضه‌ی کنسول‌ها هم این نگرانی وجود داشت که اگر فروشنده‌های خوش‌انصاف به عنوان مثال کینکت را از درون جعبه‌ی Xbox One بردارند و جدا بفروشند چه؟ قطعاً از این گونه رفتارها قبل‌تر هم مشاهده شده و خوشبختانه در مورد اکس‌باکس جدید این اتفاق نیفتاد (که البته این هم شاید به خاطر چاپ شدن عکس کینکت روی جعبه‌ی کنسول باشد!). رفته رفته قیمت‌ها پایین‌تر آمد و به ۲ میلیون تومان نزدیک شد. این قیمت تقریباً ثابت شد و فروشگاه‌های بیشتری کنسول‌ها را فروختند و سایت‌های فروش آنلاین هم امکان پیش‌خرید را فراهم کردند. اکثراً پیشنهاد صبر کردن برای کاهش بیشتر قیمت‌ها را می‌دادند و با توجه به قانونِ نانوشته‌ی «هر محصول جدیدی ابتدای عرضه‌اش گران است!» انتظار داشتند کنسول‌ها حداقل به قیمت واقعی خود نزدیک شوند. قانونی که فقط در ایران اجرا می‌شود. اگر قیمت خام پلی‌استیشن۴، ۴۰۰ دلار است،‌ در صورتی که از طرف خود سونی کاهش قیمت نداشته باشد، تا آخر نسل ۴۰۰ دلار باقی می‌ماند.

انتظار جواب داد و قیمت‌ها تقریباً معقول شدند. در حال حاظر در بازارهای تهران، کنسول PS4 بین ۱.۶ تا ۱.۸ میلیون تومان و کنسول Xbox One بین ۱.۸ تا ۲ میلیون تومان مبادله می‌شود. و البته خیالتان راحت باشد، چیزی از اجزای جعبه کم نشده است. اما از طرفی تعطیلات نوروز در پیش است و فرصت خوبی برای سودجویان بازار. احتمالاً در طول عید قیمت‌ها بالا می‌روند و هرچه به خرداد و فصل امتحانات نزدیک می‌شویم، پایین‌تر می‌آیند. سپس تابستان است و باز همین قصه. روند سینوسی قیمت‌ها خریدار را سردرگم می‌کند و همیشه باید با خود حساب کند چه زمانی مناسب برای خرید است.

داستان قیمت‌ها به خود کنسول محدود نمی‌شود. بازی‌ها و اجزای جانبی هم گریبان‌گیر این قیمت‌گذاری‌های بی‌منطق هستند. از تجهیزات جانبی که بگذریم، می‌رسیم به بازی‌های نسل جدید که دیگر خبری از کپی یا هک شدن آن‌ها نیست. دیسک‌های ۶۰ دلاری بازی‌های جدید بعضاً به قیمت ۳۰۰ هزار تومان به فروش می‌رسند. حتی نه در نسل جدید: نسخه‌ی PS3 بازی GTA V در روزهای اول انتشارش قیمتی در همین حدود داشت. علاوه بر این مشکل، کمیاب بودن بازی‌های نسل جدید را هم باید در نظر گرفت. تنها حدود ۴ ماه از نسل هشتم می‌گذرد و طبیعی است که تقاضا به اندازه‌ی گذشته نباشد.

کپی‌خور نبودن کنسول‌های جدید شاید برای دسته‌ای از افراد که توانایی خرید بازی‌های اوریجینال با این قیمت را ندارند مسئله‌ی مهمی باشد. در نسل قبل اکس‌باکس داران می‌توانستند هر ماه چند بازی بخرند و از امکانات مالتی‌پلیر آن هم استفاده کنند، PS3 در اواخر نسل کپی‌خور شد و کسانی که سمت بازی‌های کپی نمی‌رفتند هم می‌توانستند با قیمت مناسبی بازی‌های اوریجینال را تهیه کنند. اگرچه فعلاً بسیار زود است که درباره‌ی کپی‌خور شدن کنسول‌ها نسل جدید صحبت کنیم، اما دسته‌ای از گیمرها شاید به امید آن روز منتظر نشسته‌اند. چه کسی دوست ندارد کنسول و بازی‌هاش تماماً اصل باشد؟ هر گیمری دوست دارد از شرکت مورد علاقه و بازی‌ساز محبوب خود حمایت کند و کپی کردن را امر غیر پسندیده‌ای می‌داند، اما هزینه‌ای هم که برای آن می‌پردازد باید معقول باشد.

فرض می‌کنیم هزینه‌ی کنسول و بازی را پرداختید و خوشحال از خرید نسل جدید، به خانه آمده‌اید. دستگاه را تلوزیون وصل می‌کنید و اولین تصویری که می‌بینید این است: آپدیت کن! چند صد مگابایت آپدیت اولیه منتظر شماست حتی قبل از اینکه وارد صفحه‌ی اصلی کنسول شوید. اگر اینترنت خوبی داشته باشید حداقل یکی دو ساعتی وقتتان هدر رفته است. یا محدود حجمی دارید یا اگر نامحدود هستید اینترنت شما با چند نفر دیگر به اشتراک گذاشته شده است و خیلی بعید است سرعت واقعی را داشته باشید. نسل جدید به شدت به اینترنت وابسته است، به حدی که در کنفرانس معرفی Xbox One، بیشتر از اینکه به بازی‌ها پرداخته شود، به جنبه‌های اینترنتی کنسول پرداخته شده بود. محتواهای اضافی که برای دانلود قرار می‌گیرند، فیلم‌ها و سریال‌ها، حتی خود بازی‌هایی که روی دیسک عرضه می‌شوند هم برای دانلود قرار می‌گیرند و اکثر ما فقط می‌توانیم حسرت آن‌ها را بخوریم. برای دانلود یک بازی ۴۰ گیگابایتی، چند روز باید کنسولمان روشن بماند؟

بخش مالتی‌پلیر بیشتر از اینکه به سرعت اتصال، به کیفیت آن و پینگ بستگی دارد که آن هم تعریفی ندارد. پس علاوه بر قیمت کنسول و بازی، یک مورد دیگر به لیست هزینه‌ها اضافه شد: یک اینترنت نامحدود پرسرعت. البته سرویس‌دهنگان اینترنت به سرعت ۱۲۸ کیلوبیت بر ثانیه هم پرسرعت می‌گویند که مشخصاً منظور ما آن نیست. اما این تازه ابتدای راه است. فعلاً بدون اینترنت هم می‌توانید از نسل جدید لذت ببرید اما اگر هوس کردید بازی‌های PS1 و PS2 را روی کنسول خود اجرا کنید، قطعاً به یک اینترنت واقعی نیاز خواهید داشت. پردازش ابری آرام آرام در حال پیشرفت است و شرکت‌ها خواب‌های بزرگی برای آن دیده‌اند. سونی با خرید شرکت Gaikai و مایکروسافت به کمک سرورهای بی‌شمار خودش، به فکر حذف کردن دیسک‌ها هستند. بازی‌سازان بزرگی هم مانند کلیف بلیزنسکی، خالق سری Gears of War، از این حرکت حمایت کرده‌اند و بیان کردند که صنعت گیم به سرعت به سمت دیجیتالی شدن پیش می‌رود. کلاً امروزه برای هرکاری باید اینترنت داشته باشید، آن هم اینترنی سریع و بدون محدودیت.

مشکلات دیگری از قبیل کم بودن بازی‌های خوب نسل جدید و اشکالات سخت‌افزاری احتمالی آن‌ها هم برای تمام گیمران وجود دارد و خیلی‌ها ترجیح می‌دهند کمی صبر کنند تا کنسول‌ها امتحان خود را پس داده، سپس اقدام به خرید کنند. ولی چیزی که واضح است این است که گیمر ایرانی باید با حجم بیشتری از مشکلات دست و پنجه نرم کند. اما کسی که عاشق بازی است این موانع مانع تجربه‌ی نسل جدید برای او نمی‌شود و هرطور که شده است با گیمران سراسر دنیا همگام می‌شود. به امید روزی که گیم و گیمر ایرانی به جایگاه واقعی خود در دنیا برسد.

نویسنده : محسن وزیری