گلوله پنهان | نقد و بررسی بازی Sniper: Ghost Warrior 2

می‌گویند وقتی پای یک اسنایپر یا تک تیرانداز وسط باشد، قبل از این‌که صدایی بشنوید گلوله به شما اصابت می‌کند و از آن طرف هم قبل از این‌که متوجه شوید، گلوله‌ای شلیک شده از دور دست جان شما را نجات داده است. سیتی اینتراکتیو زمانی که نسخه اول بازی را با بودجه شخصی ساخت هیچ‌گاه فکر نمی‌کرد ۵/۲ میلیون کپی از آن به فروش برود.

مشخصات بازی :

• عنوان: Sniper: Ghost Warrior2
• پلتفرم: Xbox360, PS3, Wii U, VITA, PC, MAC
• ناشر: City Interactive
• سازنده: City Interactive
• سبک: تیراندازی اول شخص
• امتیاز: ۵/۶

این موفقیت سازنده را بر آن داشت تا دنباله‌ای برای بازی عرضه کند. در نتیجه تیم کوچک خود را گسترش داد، حق استفاده از کرای انجین ۳ را خرید و تلاش کرد دنباله بازی را از نسخه اصلی بهتر و بزرگ‌تر کار کند. گیم‌پلی نسخه اول به طور خلاصه از مراحل تک‌تیراندازی سری بازی‌های «ندای وظیفه» شرکت اینفینیتی وارد الهام گرفته شده بودند که در نسخه دوم با این‌که ساختار اصلی حفظ شده اما شاهد اصالت بیشتری در مراحل و خط داستانی هستیم.

شما به عنوان یک اسنایپر باید با کمین کردن در موقعیت مناسب و در نظر گرفتن فاصله و شدت و جهت وزش باد اهداف موردنظر را از بین ببرید. گاهی بعد از شلیک شاهد هستیم که دوربین به طور آهسته گلوله را دنبال می‌کند و لحظه برخورد آن با بدن قربانی را در نمایی نسبتا سینمایی به نمایش می‌گذارد. البته برخلاف Sniper Elite V2 در اینجا چیزی به نام افکت اشعه ایکس وجود ندارد. در نتیجه فقط محل برخورد مهم است و دیگر به جزئیات آن مثل این‌که چطور گلوله ریه‌های هدف بیچاره را از هم می‌درد، کاری نداریم.

تمامی ماموریت‌های GW2 درمورد پیدا کردن هدف، نشانه‌‌گیری و شلیک کردن است؛ اما این ماموریت‌ها به سه دسته مجزا تقسیم می‌شود؛ دسته اول ماموریت‌ها به این شکل است که شما تک و تنها هستید، باید از نقطه شروع مرحله تا موقعیت شلیک ـ که بشدت خطی و راهروگونه طراحی شده ـ پیشروی کنید، در میانه راه سربازان دشمن را با چاقو یا سلاح کمری خود از پا درآورده و بعد از رسیدن به نقطه مورد نظر و مستقر کردن سلاح تک تیرانداز روی پایه‌هایش، هدف‌های مشخص شده را نابود کنید. گروه دوم ماموریت‌ها که بیشترین شباهت را به سری ندای وظیفه دارند یک راهنما یا یار کمکی در کنار شما قرار می‌دهد. اوست که به شما می‌گوید کجا صبر کنید تا دشمنان رد شوند و تلاش می‌کند بدون کمترین درگیری به نقطه مورد نظر برسید. سپس موقعیت اهداف را به شما می‌گوید و در ازای شلیک‌های دقیق، تشویق‌تان می‌کند.

آخرین گروه ماموریت‌ها که تقریبا بهتر از دو مورد قبلی است، شما را در فواصلی دور از دشمنان قرار می‌دهد؛ فواصلی بیش از یک کیلومتر. در عوض یک تیم از سربازهای خودی به پایگاه دشمن نفوذ می‌کند و شما باید از دور هوای آنها را داشته باشید تا ماموریت خود را به نحو احسن انجام دهند.

از ایرادهای جدی که به بازی وارد است تکراری شدن روند گیم‌پلی آن است. حتی در ماموریت‌های دسته سوم که در واقع شما حکم واحد پشتیبانی را دارید و نه واحد اجرایی، در عمل خلاف آن را شاهد هستیم.

تیمی حداقل پنج نفره از کماندوهای زبده نیروی دریایی دائم خود را در مخمصه می‌اندازند و تنها چشم امیدشان برای فرار شما هستید تا جایی که اسنایپری که دو کیلومتر آن طرف‌تر است بعد از اتمام مرحله بیشتر از کماندوهایی که در فواصل چند متری دشمنان هستند، آدم کشته است! داستان بازی هیچ چیز قابل بحثی ندارد و فقط از کلیشه‌ها استفاده کرده و حتی دیالوگ‌های داستانی هم همان‌هایی هستند که قبلا در بازی‌های تیراندازی بارها شنیده‌ایم. گاهی برای تنوع هم که شده بازی از شما می‌خواهد از کشتن دست بردارید و تنها با دوربین موقعیت ژئوپلتیک منطقه و دشمن‌ را شناسایی کنید، ولی افسوس که چنین لحظاتی خیلی کم در بازی وجود دارد.

با وجود استفاده از کرای انجین ۳ متاسفانه سازنده‌ها نتوانسته‌اند از قابلیت و توانایی آن به نحو مطلوبی استفاده کنند. حداقل این انتظار وجود داشت که از لحاظ بصری بازی در تمام مراحل در سطح بالایی باشد، اما بجز مراحل تبت که انصافا زیبا و استثنایی کار شده‌ است، در سایر مراحل شاهد گرافیکی معمولی هستیم. Sniper:GW2 از نسخه اول آن بهتر است و می‌تواند چند ساعتی شما را به خود مشغول کند اما برای ورود به گود رقابت، هنوز جای کار دارد.