جهنم موردور | نقد و بررسی بازی Middle-Earth: Shadow Of Mordor

بعد از انتشار عنوان War in the North چند سالی بود که دیگر خبری از ساخت عناوین تالکینی در باب داستان های ارباب حلقه ها منتشر نمی شد، اما در اواسط سال ۲۰۱۴ استدیو Monolith از عنوان جدید خود پرده برداری کرد، این IP جدید که Middle-Earth: Shadow Of Mordor نامیده شد با داستانی برگرفته از کتاب های تالکین و ارباب حلقه ها و همچنین گیم پلی جذاب و الهام گرفته نور امید تازه ای در دل هواداران روشن کرد. در نگاه اول شاید بیشتر گیمر ها این بازی را نیز همانند عنوان LOTR Battle for Middle-Earth تصور می کردند که یک تجربه متوسط برای آنها به ارمغان بیاورد، اما بعد از انتشار دیدیم که همه چیز بر خلاف تصورات ما بود و Middle-Earth: Shadow Of Mordor با درو کردن جوایز مختلف و تحسین شماری زیادی از منتقدین به عنوان یکی از برترین بازی های سال ۲۰۱۴ انتخاب شد.

ناشر: Warner Bros Interactive Entertainment
توسعه دهنده (نسل هشتم) : Monolith Productions
توسعه دهنده (نسل هفتم) : Behaviour Interactive
نویسنده ارشد: Christian Cantamessa
آهنگ سازان: Garry Schyman – Nathan Grigg
موتور گرافیکی: LithTech Jupiter EX
سبک: اکشن/ماجراجویی
پلتفرم های مقصد: Xbox one, PS4, PC, Xbox 360, PS3
تاریخ انتشار (نسل هشتم) : ۸ اکتبر ۲۰۱۴
تاریخ انتشار (نسل هفتم) : ۲۶ نوامبر ۲۰۱۴

" فرصتی دوباره برای انتقام "

داستان این عنوان روایتگر زندگی فردی به نام "Talion" است، تالیون که یکی از سربازان حرفه ای ارتش Gondor به حساب می آید، در یکی از زجر آور ترین روز های زندگی او ارتش قدرتمند سائورون که متشکل از Uruk های بی رحم است برای کشتار مردم Black Gate به این منطقه وسیع حمله می کنند. در این بین تالیون سعی می کند خانواده خود را از این کشتار بی رحمانه نجات دهد اما او در این راه موفق نمی شود و هم همسرش Loreth هم پسرش Dirhael و هم خود او توسط Black Hands (فردی که خود را دست سیاه سائورون می نامد) دستگیر شده و کشته می شوند. ناگهان همه چیز به یک باره تغیر میکند و سالیون متوجه می شود که خودش کشته شده اما روح اسرار آمیز او همچنان در زمین باقی مانده است، حال در شرایطی که تالیون بین دو دنیای متفاوت گیر افتاده روح فرمانده الف ها که هنگام قربانی شدن تالیون و خانواده او توسط Black Hands احضار شده بود، به واسطه ی یک طلسم عجیب غریب به سوی تالیون منتقل شده و با او برای دو هدف متفاوت متحد می شود، اولین هدف آنها انتقام شخصی تالیون یعنی از بین بردن عاملین قتل خانواده او و در آخر به قتل رساندن دست سیاه سائورون است، اما هدف دوم آنها پیدا کردن عامل طلسمی است که باعث قربانی شدن مردم بی گناه منطقه Black Gate شد. روح فرمانده الف ها که Wraith نام دارد در اوایل داستان ناشناخته و بی هویت است اما پس از اینکه متوجه می شود سرنوشت او با تالیون رقم خورده هویت خود را برای او فاش میکند، و همراه با Talion برای به تحقق رساندن هدف هایشان پا به به سرزمین تاریک Mordor می گذارد.

داستان این عنوان با پیچش های منحصر بفردی نگاشته شده و از افت و خیز های متفاوتی تشکیل شده که یکی از نکات تحسین بر انگیر برای این بازی به حساب می آید، سیر داستانی بازی پر از نقاط اوج و ارجاعات فروان است به عنوان مثال در اوایل بخش داستانی ما با یک شروع طوفانی و جذاب همراه هستیم، آغازی که به راحتی گیمر را درگیر و مجذوب خود میکند طوری که شما با همین شروع پیچیده و مرموز مجاب به دنبال کردن روند داستانی این عنوان می شوید. اما باید بازگو کنیم که بخش داستانی علاوه بر نقاط اوج، نقاط ضعف بسیاری نیز به خود می بیند برای مثال میتوانیم به پایان روایت داستان اشاره کنیم، متاسفانه سازندگان هیچ ایده و یا خلاقیتی برای پایان داستان بازی پیاده نکرده اند و به راحتی میتوان گفت که این بازی به بدترین شکل ممکن پایان میابد طوری که شوک بسیار بدی به گیمر و یا منتقد وارد می شود، به هر حال پایان سیر داستانی Middle-Earth: Shadow Of Mordor یکی از نکات منفی برای این بازی قلمداد می شود. از نکات مثبت دیگر در بخش داستانی می توان به دیالوگ های رد و بدل شده بین انسان ها و Uruk ها اشاره کرد، تالیون همواره در طول داستان با روح اسرار آمیز خود یعنی Wraith هم صحبت می شود، بیشتر اوقات Wraith قبل از مراحل خاص که تالیون را به چالش می اندازد به او روحیه و امید می دهد تا تالیون بتواند با موفقیت ماموریت های خودش را به پایان برساند. حتی دیالوگ هایی که بین هر دسته از اورک ها رد و بدل می شود دارای نو آوری های خاصی است که حس یک نواختی را به گیمر القا نمی کند. باید اعتراف کنیم که سازندگان در بخش طراحی دیالوگ ها فوقالعاده کار کرده اند و در سیر داستانی به هیچ وجه با دیالوگ های خسته کننده و کلیشه ای همراه نیستیم.

شاید با خود فکر کنید عنوانی که از کتاب های تالکینی و سری ارباب حلقه ها الگو می گیرد حتما باید تمام کارکتر های آن هم از سه گانه سینمایی ارباب حلقه ها گرفته و طراحی شود، اما باید بگوییم که Middle-Earth: Shadow Of Mordor از این قائده مستثنی نیست زیرا که سازندگان با طراحی شخصیت های کاملا جدید از جمله شخصیت اصلی بازی و البته استفاده از سه کاراکتر بزرگ ارباب حلقه ها یعنی; گالوم ، گندالف و سارومان در بخش شخصیت پردازی سنگ تمام گذاشته اند.

" ماجراجویی در سرزمین میانه "

بدون هیچ معطلی میرویم سراغ گیم پلی این عنوان، برای اینکه شما یک ذهنیت کلی از این بخش مهم بازی داشته باشید باید اعتراف کنیم که گیم پلی "سایه موردور" به شدت الهام گرفته از سری بازی های بزرگ BATMAN و AC است و در بخش های مختلف ترکیبی از این دو سری است، به عنوان مثال همین که شما وارد بازی می شوید سیستم مبارزات برای آموزش به استقبالتان می آید، یقینا در حینی که تالیون به پسرش آموزش مبارزه می دهد ذهنیت شما به سوی سیستم مبارزات و شمشیر زنی Batman و The Witcher می رود زیرا که سازندگان سعی کرده اند ترکیبی از این دو فرانچایز تاریخی را وارد سیستم مبارزات "سایه موردور" کنند. کمی جلوتر به محض وارد شدن به دنیای وسیع و تاریک سرزمین میانه، زمانی که بخواهید از سازه های فرسوده بالا بروید و حرکات پارکور جذاب بر روی آن ها پیاده کنید، ذهنیت شما به سمت سری بزرگ Assassin's Creed و آن انیمیشن های معروفش تغیر خواهد کرد زیرا خوشبختانه Monolith برای طراحی انیمیشن های عنوان خود از تیم حرفه ای که قبلا بر روی سری Ac مشغول بودند استفاده کرده و به همین دلیل هم هست که شباهت خاصی میان انیمیشن های این عنوان با فرانچایز محبوب Ac موج میزند.

در این بین باید به این نکته نیز اشاره کنیم که سیستم مبارزات و شمیر زنی و همینطور انیمیشن های این بازی علاوه بر تقلیدی بودن و الهام محض از سری بازی های AC , Batmanو The Witcher دارای نو آوری های منحصر بفردی است که جذابیت خاص و لذت بخشی را به مخاطب القا میکند. به عنوان مثال شما هنگام مبارزه هر گاه که احساس خستگی و یکنواختی کردید با رام کردن یک کاراگور و سوار شدن بر روی آن می توانید به استقبال دشمنان بروید تا هم خود شما توسط ضربات شمشیر تان اورک ها را از بین ببرید هم کاراگور های وحشی آن ها را تیکه و پاره کنند، از نگاه دیگر وقتی که تالیون سوار بر کاراگور به قلب دشمن میزند شما به صورت همزمان هم کنترل شخصیت اصلی را به عهده دارید و هم خود کاراگور، که این به نوبه ی خود برای گیمر لذت بخش است. هنگامی که در مراحل دشوار حس کردید تعداد اورک ها غیر قابل شمارش است و در همان منطقه نیز کاراگور ها در قفس زندانی شده اند، فقط کافیست در ارتفاع قرار گرفته و با پرتاب یک تیر به سمت قفس، کاراگور های وحشی را آزاد کنید تا بدون هیچ مبارزه ای شاهد از بین رفتن تک تک اورک ها شوید.
یکی دیگر از نکات مثبت و قابل قبول بازی بخش ارتقای مهارت ها و توانایی های تالیون است که از تنوع و جذابیت بالایی نیز برخوردار است طوری که وقتی مخاطب با دشواری و فشردگی بیشتری در مراحل پایانی رو به رو شود مجاب می شود که به صورت مرتب به این سیستم مراجعه کرده و توانایی های بیشتری را از حالت قفل خارج کند، شما با بدست آوردن آیتم های ویژه ای که از کشتن کاپیتان ها و فرماندهان اورک ها بدست می آورید، می توانید سلاح های اصلی خود یعنی شمشیر، خنجر و تیر کمان را ارتقاء دهید. اما توانایی های تالیون فقط به یک دسته بسنده نمی کند بلکه شما می توانید توانایی های روح اسرار آمیز تالیون یعنی Wraith را نیز ارتقا دهید که من شخصا توصیه می کنم از ارتقا توانایی های Wraith دریغ نکنید زیرا بسیار کاربردی است و در مبارزات کمک ویژه ای به شما می کند.

اما می رسیم به برگ برنده گیم پلی این عنوان یعنی سیستم نمسیس، قطعا اولین سوالی که برایتان پیش می آید این است که، Nemesis چیست؟ در جداب باید بگوییم Nemesis System یکی از مکانیزم های مثبت و تحسین برانگیر این عنوان به حساب می آید که هم منتقدان و هم گیمران را انگشت به دهان گذاشته است، به نوعی دیگر نمسیس را باید راز موفقیت "سایه موردور" دانستن زیرا که این مکانیزم به تنهایی نیمی از جذابیت و نو آوری گیم پلی را برای مخاطب فراهم کرده است. اما ماهیت و یا هدف اصلی نمسیس این است که به دشمنانتان یعنی Urukهای سپاه قدرتمند ساروئون، هویت ببخشد. این هویت شامل درجه، حافظه و اسمی مخصوص برای هر اورک است، بدین ترتیب هر کدام از اورک ها دارای نقاط قوت و ضعف منحصر بفردی هستند به عنوان مثال پس از اینکه شما اطلاعات شخصی و محرمانه یک فرمانده یا کاپیتان را توسط جاسوس هایتان کشف کردید به راحتی می توانید سوژه مورد نظر را از بین ببرید اما چطور ؟

خوشبختانه تالیون به واسطه Wraith از قابلیتی هیجان انگیزی برخوردار است که به وسیله این قابلیت شما می توانید حافظه دشمنان را بخوانید و به نوعی آنها را مطیع خود کنید تا از تک تک دستورات شما فرمان برداری کنند، یکی از کارهای مفیدی که می توانید با افراد مطیع خود انجام دهید این است که آنها را به صورت جاسوس در بین کاپیتان ها و یا Warchief ها بفرستید تا در هنگام حمله کار شما برای از بین بردن این مقامات بالا راحت تر شود زیرا از طرف دیگر نیز جاسوسانی که به بادی گاردها و یا به دست راست این کاپیتان ها تبدیل شده بودند از پشت به آنها خنجر می زنند، اما اثرات مثبت جاسوسان شما به این جا ختم می شوند بلکه آنها می توانند با پیدا کردن نقاط ضعف فرمانده ها و اطلاع رسانی به شما کارتان را برای از بین بردن این مقامات والا آسان تر کنند به عنوان مثال شما از طریق جاسوسان خود می فهمید که یکی از Warchief ها بر روی نقاط بالا تنه اش حساس است در این صورت هنگام درگیری فقط کافیست با کمی مخفی کاری و رسیدن به سوژه، با هدف گرفتن سر او و پرتاب تیر به نقطه مورد نظر Warchief را به راحتی هر چه تمام تر از بین ببرید.

همانطور که در بالا اشاره کردیم پایه و اساس سیستم درگیر کننده نمسیس هویت بخشیدن به دشمنان شما است که یکی از ارکان های اصلی این هویت، درجه دشمنان به شمار می آید. به طور کلی نمسیس از ۵ فرمانده تشکیل شده که در راس ارتش ساروئون قرار دارند حال هر کدام از این فرمانده ها دارای کاپیتان ها و بادی گارد های مختلفی هستند، اگر شما هنگام مبارزه از یک اورک بادی گارد و یا سرباز معمولی شکست بخورید مقام او به یک رده بالاتر ارتقا پیدا می کند، حال اگر از یک کاپیتان شکست بخورید طبیعتا مقام او به فرمانده ارشد ارتقا پیدا می کند که این ارتقا مقام باعث می شود تا او استراتژی مبارزاتش را تغیر داده و قدرت خارق العاده ای نسبت به قبل پیدا کند طوری که از بین بردنش برای شما دردسر ساز شود. در کل Nemesis System را باید یکی از پدیده های این بازی دانست زیرا توانسته تا سر سخت ترین منتقدین را نیز به تحسین وا دارد و این عنوان را نسبت به عناوین تالکینی دیگر کاملا متمایز جلوه دهد.

یکی دیگر از ارکان مثبت این بازی گرافیک چشم نواز آن محسوب می شود، خوشبختانه در زمینه گرافیک شاهد یک عنوان کاملا نسل هشتمی هستیم که با بهره گیری تمام عیار از موتور گرافیکی خود یعنی LithTech Jupiter بسیار طبیعی و با جزئیات فوقالعاده ای قدرت خود را به رخ می کشد. طراحی محیط بازی به شدت طبیعی صورت گرفته و از جزئیات بالایی برخوردار است طوری که مخاطب را کاملا در سرزمین میانه غرق می کند. سازندگان برای نو آوری بیشتر سعی کرده اند که در نقشه بازی موردور را به دو بخش مختلف تقسیم کنند که نیمی از بازی در بخش اول جریان دارد و نیم دیگری از آن در بخش دوم، در منطقه اول با یک محیط کاملا مرده و اتمسفری تاریک و صد البته دلنشین رو به رو هستیم طوری که لذتی دست نیافتنی به شما منتقل می شود، اما در منطقه دوم بر عکس منطقه اول با یک محیط خوش آب و هوا و سرزنده تر همراه با اتمسفری گیرا مواجه می شویم، چمن زار ها و محیطی کاملا سر سبز با عطر و بوی بهاری حسی فوقالعاده به شما القا می کند. در نسل هشتم تمام تکسچر ها با کیفیتی بی نظیر کار شده اند اما در نسل هفتم یکی از نکات منفی همین دیر بارگزاری شدن تکسچر هاست. سیستم شب و روز بازی و تغیرات آب و هوایی نیز از نکات مثبت گرافیک به شما می رود طراحی باران بصورت کاملا طبیعی و حرفه ای صورت گرفته و در این مواقع شاهد خیس شدن کامل زمین و اثر گذاری قطرات باران بر روی لباس تالیون هستیم. طراحی چهره تالیون نیز واقعا قابل ستایش است سازندگان برای راحت تشخیص دادن حالات چهره او پیش از ۳۰ انیمیشن متفاوت در صورتش به کار برده اند، همچنین چهره اورک ها و الف ها از تنوع نسبتا قابل قبولی بهره می برد و تعداد NPCهای به کار رفته داخل چهره آنها در بالاترین مقدار خود قرار دارد. نور پردازی و سایه زنی های کاملا هنرمندانه، انیمیشن های حرفه ای و الهام گرفته، کیفیت بالای بافت های محیط، ثبات کامل در نرخ فریم بازی، رزولوشن ۱۰۸۰برای پلتفرم های نسل هشتم، تخریب پذیری بالای محیط و … باعث شده اند تا در بخش گرافیک با یک عنوان کاملا نسل هشتمی همراه باشیم.
در زمینه صداگذاری داخل بازی و همچنین تعامل اشیا با محیط عملکرد سازندگان قابل قبول بوده و صداگذاری شخصیت ها به لطف صدا پیشگان بزرگ و محبوبی همچون Nolan North و Troy Baker که در کارنامه درخشان خود سابقه کار بر روی عناوین بزرگی چون The Last of US , BioShock Infinite و COD: AW دارد، بی نظیر از آب در آمده است.
اما می رسیم به بزرگترین ضعف و نکته منفی این عنوان که بخش موسیقی آن است، همه ما می دانیم که در چنین عناوینی موسیقی به راحتی میتواند میزان هیجان گیمر را تغیر دهد و جذابیت های متفاوتی به بخش های مختلف تقدیم کند، به طور کلی انتظار خیلی بیشتری از موسیقی متن این عنوان می رفت اما متاسفانه سازندگان در این بخش کم و کاستی های فراوانی به جا گذاشته اند.

" کلام آخر "

بی شک "سایه موردور" یکی از برترین و بی رقیب ترین عناوین تالکینی در باب داستان های ارباب حلقه هاست که هنگام معرفی حرفی برای گفتن نداشت اما بعد از انتشار صنعت گیم را شگفت زده کرد، عنوانی که در اوایل یک تقلید ساده از بازی های بزرگ به نظر می رسید اما با سیستم خارق العاده ای همچون نمسیس قدرت و عظمت خود را به رخ همگان کشید. "سایه موردور" با داستانی جذاب و گیم پلی درگیر کننده و همچنین گرافیگ بی نظیر توانست بیشتر منتقدین را به تحسین وا دارد و از طرف سایت بزرگ و معتبری همچون Gamespot توانست عنوان برترین بازی سال را یدک بکشد. این بازی همچنین در سال ۲۰۱۴ نبرد تنگاتنگی با عنوان Dragon Age Inquisition بر سر گوتی داشت اما در آخر موفق به کسب آن نشد، در کل این عنوان موفقیت هایی بجا گذاشت که توانست جای ویژه ای در دل گیمر ها برای خود پیدا کند تا برای معرفی نسخه جدید آن لحظه شماری کنند، اگر هنوز موفق به تجربه این شاهکار نشده اید توصیه می کنیم که هر چه سریع تر آن را خریداری کرده و از تجربه جدید در سرزمین میانه لذت ببرید.